Yalnızlık Ömür Boyu

Bazen gidecek hiçbir yer bulamazsınız,derdinizi anlatacak kimse bulamazsınız ya öyle bir zaman işte... Uzun süredir yazmıyorum. Öyle çok şey değişti ki hayatımda.İnsan ya da çok mutluyken ya da çok üzgünken yazar derim hep kendi kendime.En azından bende böyle nüksediyor bir şeyler. Sizi anlayan insanlar çok uzaklardaysa,belki de bir kalem,bir defter,bir blog sayfası size yoldaş olabilir. O zaman hayatta en vazgeçenediğim şeyin özgürlük olduğunu söylemeliyim sana sevgili blog. Bu vazgeçilmez şeyden uzaklaşmak beni hırçın ce mutsuz kılıyor.Beni özgürlük alanımdan uzaklaştıran herkesten ben de bir parça uzaklaşıyorum,bu elimde değil! Sırf bu sebepten yalnızlığı çok seviyorum. Yalnızken kimse alanınıza dokunamaz,yaklaşamaz. 

Ama yalnızlık bile lüks artık benim hayatımda. Yalnızlığı seçme hakkım bile olmuyor çoğu kez. İşte ben bu yüzden mutsuzum sevgili blog.